ერთ-ერთმა ყველაზე ცნობილმა ქართულმა სიმღერამ, „სულიკომ“, არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსი მიიღო. ამის შესახებ ინფორმაციას საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული სააგენტო ავრცელებს.

„სულიკოს“ ისტორია 1895 წელს დაიწყო, როდესაც აკაკი წერეთლის ამავე სახელწოდების ლექსი ჟურნალ „კვალში“ გამოქვეყნდა. პოეტმა ის კომპოზიტორ ბარბარა (ვარენკა) წერეთელს გადასცა, რომელმაც ტექსტით შთაგონებულმა დაწერა ორიგინალური მელოდია, არსებულ მუსიკალურ მოტივებზე დაყრდნობის გარეშე. აკაკი იმდენად მოხიბლული იყო, რომ მან მას თავისი პორტრეტი აჩუქა წარწერით: „ჩემს საყვარელ ბულბულს, სულიკო-ვარინკას, აკაკისგან“.

„„სულიკოს“ მშვენიერმა მელოდიამ თავიდანვე მოიპოვა საყოველთაო აღიარება და შეიძინა ფოლკლორული ნაწარმოებისთვის დამახასიათებელი სოციალური ფუნქცია. საუკუნეზე მეტია, ეს უკვდავი მოტივი თაობიდან თაობას გადაეცემა. სიმღერა „სულიკო“ ჩვენი ქვეყნის მთავარ სავიზიტო ბარათად იქცა. ის ყველგან და ყოველთვის ჟღერს - მსოფლიოს სცენებზე და ქალაქის ქუჩებში, ოჯახურ წრეში და სადღესასწაულო სუფრასთან... მას ასრულებენ ყველა - ცნობილი მუსიკოსები და ჩვეულებრივი ადამიანები, უფროსები და ბავშვები, ქალები და კაცები... ის სხვადასხვა ენაზე, სხვადასხვა ინტერპრეტაციით ჟღერს“, - ნათქვამია საქართველოს დეპარტამენტის განცხადებაში.

სულიკო ქართული ქალის ან მამაკაცის სახელია, რომელიც მომდინარეობს ძირიდან, რომელიც ნიშნავს „სულს“ („სული“).

ავტორი: ექსპრესნიუსი,