ომის ეკონომიკამ რუსეთში ახალი „საშუალო კლასი“ შექმნა, ხშირად ღარიბ რეგიონებში, რომლებსაც ახლა ომის დასრულება არ სურთ, წერს The Telegraph.

„ახალი საშუალო კლასისთვის“ ომმა ხელფასების მკვეთრი ზრდა, საზოგადოებაში უფრო მაღალი სტატუსი და უფრო მეტი შეღავათები უზრუნველყო. სამხედრო პროდუქციის წარმოებაში დასაქმებული მუშები უკრაინაში შეჭრამდე რამდენჯერმე მეტს გამოიმუშავებენ. ბევრი თავდაცვის საწარმო სამცვლიან რეჟიმზე გადავიდა.

Telegraph-ს მაგალითად ვოლგოგრადი მოჰყავს, სადაც მამაკაცებს სამსახურის პირველი წლისთვის 8 მილიონ რუბლამდე სთავაზობენ. ეს ათჯერ მეტია რეგიონში საშუალო წლიურ ხელფასზე. ამას გარდა, არსებობს ბონუსები კონტრაქტის ხელმოწერისთვის, ბავშვებისთვის დამატებითი გადახდები, პრიორიტეტული ადგილები საბავშვო ბაღებსა და უნივერსიტეტებში, შეღავათიანი იპოთეკური სესხები და საგადასახადო შეღავათები. დაღუპული ჯარისკაცების ოჯახები 11 მილიონ რუბლამდე კომპენსაციას იღებენ. „ესენი არიან დეპრესიული რეგიონების მაცხოვრებლები, ხშირად უმაღლესი განათლების გარეშე. მაგრამ ახლა მათ სამუშაოზე მოთხოვნაა. ისინი უფრო მაღალ ხელფასს იღებენ, დანაზოგს აგროვებენ და უფრო მეტი პატივისცემით სარგებლობენ“, - განმარტავს ეკატერინა კურბანგალეევა, ჯორჯ ვაშინგტონის უნივერსიტეტის მოწვეული მკვლევარი.

„როსსტატის“ მონაცემებით, სამხედრო ინდუსტრიაში ხელფასები 2021–2024 წლებში ყველაზე სწრაფად გაიზარდა: ლითონის ნაწარმის მწარმოებლებისთვის 78%-ით (ინფლაციის გამოკლებით). შედარებისთვის, ექიმების შემოსავალი მხოლოდ 40%-ით გაიზარდა, ხოლო ნავთობის მწარმოებელთა - 48%-ით.

ეკონომისტი ვლადისლავ ინოზემცევი აფრთხილებს, რომ ომის დასრულებამ შეიძლება სოციალური კატასტროფა გამოიწვიოს. „ეს ადამიანები დაზოგვას არ არიან მიჩვეულები. ისინი ფულს ერთ ან ორ წელიწადში დახარჯავენ და ცხოვრების წინა დონეს დაუბრუნდებიან. სამხედრო სამსახური სოციალურ ქცევას არ ცვლის“, - აღნიშნავს ის. მისი თქმით, ასობით ათასი ყოფილი სამხედრო მოსამსახურის დაბრუნებამ შეიძლება მასშტაბური დესტაბილიზაცია გამოიწვიოს, როგორც ეს გერმანიაში 1920-იან წლებში მოხდა, როდესაც იმედგაცრუებული ვეტერანები ნაცისტური მოძრაობის სოციალურ ბაზად იქცნენ.

ახლა ზურგში რუსები არიან, რომლებსაც არ სურთ ომის დასრულება, წერს The Telegraph. თავდაცვის ქარხნების მუშები, დასავლური აქტივების შემძენი მეწარმეები და უსაფრთხოების ძალების წარმომადგენლები - ყველა მათგანი დემობილიზებული ეკონომიკის პირობებში პოზიციების დაკარგვის რისკის ქვეშაა. „ეს ჯგუფები არ არიან დაინტერესებულნი მშვიდობიან ცხოვრებასთან დაბრუნებით“, ამბობს კურბანგალეევა. „ხელისუფლება ამას ხვდება. ომის გაგრძელებისას არსებული სიტუაციით მოსარგებლეები თავს უფრო თავდაჯერებულად გრძნობენ. მათთვის მშვიდობა ცვლილებების რისკია, რისიც ეშინიათ“.

ავტორი: ექსპრესნიუსი,